Bazen oturup düşünüyoruz... "Bu sene nereye gidelim? Görmediğimiz bir yer olsun... Mevsimi uygun olsun... Ne çok sıkı giyinelim ne de sıcaktan bunalalım..." İşte bu seneki İskoçya fikri de böyle doğdu. Daha önce Birleşik Krallıkta İngiltere'yi görmüş ve medeniyetine şapka çıkarmıştım. İskoçya'ya ise hayran oldum diyebilirim. Bir kere hiç bozulmamış. Özellikle Edinburgh, halen bir Ortaçağ kenti. İskoçya'nın kırlık bölgesi olan Highland ise sanırım medeniyetin gelip de doğayı bozamadığı dünya üzerindeki tek bölge.
Önce ne yaptık?
Tabii ki birkaç blog araştırması. Bloglardan çok şey öğrenileceğine inananlardanım. Mesela otelimizi bile bir blogger tavsiyesi üzerine ayırttık. Motel One, eski ve modern Edinburgh'un tam birleşim noktasında, tren istasyonunun ve şehir tur otobüslerinin tam karşısında yer alıyor. Nitekim hava alanından buraya tek bir otobüsle 40 dakikada geldik. Otelin odaları son derece modern, Edinburgh Kalesi manzaralı kafesi mükemmel. Tek problemi odadaki depolama sorunu... Dolap sistemini nedense çözememişler ya da ahşaplara para harcamamak için çözmek istememişler. Eğer yolunuz düşerse beni daha iyi anlayacaksınız.
Biz Edinburgh'a ayak bastığımızda mayısın 14'ü idi ve malum kuzeydeki beyaz geceleri ucundan yakalamış olduk. Hava 22.00'de ancak kararıyordu ve tüm aydınlık günler bizimdi... Tabii malum Birleşik Krallığın peşini bırakmayan yağmurlu günlere denk gelmezsek süper olacaktı...
Biz Edinburgh'a ayak bastığımızda mayısın 14'ü idi ve malum kuzeydeki beyaz geceleri ucundan yakalamış olduk. Hava 22.00'de ancak kararıyordu ve tüm aydınlık günler bizimdi... Tabii malum Birleşik Krallığın peşini bırakmayan yağmurlu günlere denk gelmezsek süper olacaktı...
İlk işimiz otelimize yerleşip alışveriş caddesi olan ve Edinburgh'un (okunuşu nedense Edinbıragh) Princess Street boyunca ve eski şehre doğru turlamak oldu. Günlerden pazar olunca ve saat de 19.00 olduğundan sokaklar bomboştu ve pek açık dükkan yoktu... Ama hava enfes kıvamındaydı ve güzelim Ortaçağ etkisini hissetmek için en etkili zamandı. İlk hevesle 18.000 adım atıp kendimizi klasikleşen HardRock Cafe'de bulduk ve İstanbul'da geçtiğimiz aylarda kapanan şubesinde bulamadığımız ne varsa mideye indirdik. Favorimiz domuz kaburgası olmakla birlikte pek çoğunuzun "iğkkk" dediğini duyar gibiyim ama çok katı dini itikatlarınız yoksa dünyanın herhangi bir HardRock Cafe şubesinde denemenizi şiddetle tavsiye ederim... Bu kadar yorgunluğun ardından gecelemek için otele koştuk.
15 Mayıs 2017
Aman Allahım işte tipik bir Birleşik Krallık Sabahı... Hava kapkaranlık, kapalı ve zibir zibil yağan ve hiç duracakmış gibi durmayan bir yağmur var. Kahvaltıyı otelde almak yerine 500 metre ötedeki bir cafede tipik bir English Breakfast ettik. Bu bahsettiğim öğün hiç bir suretle bizim sabah alışkanlıklarımıza uymuyor. Çırpılmış yumurta, domuz sosisi, salam ve tatlı kuru fasulye kesinlikle benim için de uygun bir menü değildi... İlk ve son kez olarak nedense canımız çekti ve yedik...
Bugün tüm gün yağmur olduğundan kendimizi Edinburgh Kalesini gezmeye verdik. Yolumuzun üzerinde meşhur St.Giles Katedrali,'ne uğramak ilk işimiz oldu. Katedralin en göz alıcı noktası, Thistle Şapeli... Burada İskoçya'nın en eski şövalye tarikatı olan Thistle'ın on altı şövalyesine ait koltuklarını, ve kraliçenin locasını gördük. Şapelin girişinden itibaren duvar ve tavanlardaki meşe oyma detaylar beni adeta büyüledi diyebilirim.
Yolumuza devam edip kaleye yürüyerek çıktık. Kapısına vardığımızda zaten yeteri kadar yorulmuştuk. Kale, Edinburgh'un simgesi ve en gözde turistik çekim noktası. İlginç olan kısım ise kalenin sönmüş bir volkanın üzerinde kurulmuş olması. Kaya oluşumunun ne zamana ait olduğu bilinmese de kalenin buraya kuruluş tarihi 11. yy. Kale, daha çok İskoçya tarihini anlatan detayları içeren bir müze... Benim için en ilginç noktalar, köpek mezarlığı, minnacık Azize Margaret Şapeli - ki Margaret isimli İskoç kadınları tarafından süsleniyormuş-, Britanya'nın en iyi ahşap kirişli tavanına sahip olduğu söylenen Great Hall, İskoçya Kraliçesi Mary'nin doğum yaptığı tuvaletten bile küçük bir oda, taht odası ve inanılmaz mücevherler ile şu an kafe olarak kullanılan ve şüphesiz İskoçya'nın en iyi birasını içtiğimi düşündüğüm (Edinburgh Castle Beer) Quenn Anne Cafe oldu...
Bu denli İskoçya tarihi yeter deyip kaleden çıktık ve Victoria Street'ten aşağıya, bir diğer ünlü bölge olan Grossmarket'e doğru gitmek için yola koyulduk. Victoria Street, rengarenk dükkanları ve cafeleri ile cıvıl cıvıl bir bölge... Bir vitrinde gördüğümüz kızarmış bütün domuz adeta bizi büyüledi ve orada ayak üstü ekmek arası domuzlarımızı alıp bir lokmada bitirdik. Burada tam bir pis boğazız.
Cafe, bar ve restaurantların yoğunlukta olduğu ve çok içenlerin küfelerle taşındığı iddia edilen Grossmarket meydanında ise sokak kahvecisinden aldığımız sıcak içeceklerle mutlu olduk. Hava yağmaya devam ettiğinden ve dışarıda oturacak yer bulamadığımızdan Trainspotting filmine set olan ünlü Cowgate caddesinden yürüyüp bir yandan da kahvelerimizi yudumladık.
Edinburgh'un en ünlü caddesi olan Royal Mile 'ın bir ucunda Edinburgh Kalesi, diğer ucunda ise kraliyet üyelerinin ağırlandığı Holyrood House var. Burası ayrıca da çok keyifli bir cadde... Hediyelik eşya dükkanları, viski mağazaları, barlar, restaurantlar hep bu cadde üzerinde... Biz de saraya doğru yürürken biraz alışveriş edip biraz da viski tadıp içtik. İskoçya, ekoseli desenli kaliteli kumaştan yapılan tekstil ürünleri, Ortaçağ kupaları, fudge adı verilen şekerlemesi ile ünlü. Her mağazada bunlarla karşılaşıyorsunuz. İskoçya'nın asıl en ünlü değeri ise viski. Biz buraya gelene kadar en iyi viskinin ne olduğunu ve nasıl içileceğini dahi bilmiyormuşuz. Amerikan dizileri ve Dallas'taki JR.'dan gördüğümüz üzere blended (yani değişik fıçılardan karışım) viskilerin üzeine buzu boca edip viskimizi yudumlamaya alışmışken burada en iyi viskilerin malt, yani tek bir fıçıya ait viskiler olduğunu ve viskiye asla ve de asla buz konmaması gerektiği, eğer çok sert geliyorsa birkaç damla su veya soda ile içilebileceğini öğrendik. Ve bütün değerlerimiz alt-üst oldu... Sonuç, hava alanından aldığımız malt viskilere gözümüz gibi bakmak ve İskoçya'da da yapıldığı gibi bardağa neredeyde bir yudum koymayı öğrenmek oldu...
Hollyrood Sarayı'na vardığımızda kapanmasına 15 dakika vardı ve dolayısıyla bizi içeri almadılar. Bir de sarayın bir sonraki günden itibaren 15 süre ile ziyarete kapanacağı, çünkü kraliyet ailesinin geldiğini öğrenince iyice moralimiz bozuldu. Meğerse bu kapanış tarihleri birkaç ay önceden belli olurmuş. Nasıl oldu da bu detayı kaçırdık bilemiyorum. Biz de sarayın alışveriş alanında biraz dolaşıp kraliyet ailesi ıvır zıvırlarından aldık.
Ayaklarımıza kara sular dökülmüş halde otelimize dönüp az biraz dinlendik. Bugün de şaka maka 24.000 adım atmışız... Akşam yemeğimizi otelimize yakın olan ve modern bölgede bulunan Mussle Inn'de yedik. Burası bir deniz mahsülleri lokantası. Özellikle tencerede pişen midyeleri için buradayız. Ali'nin içtiği deniz mahsulleri çorbası mükemmel ve yarısını da ben içtim bu arada karidese alerjim olduğu aklıma gelse de pek umursamadım. Önce bir güzel yiyelim, sonra başımızın çaresine bakarız. Ardından deniz tarağı ve tenceredeki midyelerim, hepsini son lokmasına kadar yedim, otele gelince de 1-2 saatimi tuvalette geçirip midemi eski haline getirdim... Bu tip şeyler genelde yurt dışı seyahatlerimde hep başıma gelir. Diyorum ya pisboğazlık had safhada diye...
16 Mayıs 2017
Bu gün Hop On Hop Off günü... İki gündür o denli yorulduk ki bugün otobüslerle şehri gezeceğiz... Çoğu bölgeyi daha önce gezmiş bulunmaktayız ama bazı noktalar da var ki bu otobüsler olmasa hayatta gitmeyiz. Üç tip turu da içinde bulunduran, adam başı 20 paundluk turu seçtik. Üç turun da uğrak noktalarının başında Edinburgh Kalesi, Holyrood House ve mimarisiyle ünlü Parlamento Binası geliyor. Bizim de ilk işimiz mimar olarak parlamento binasını ziyaret etmek oldu. Katalan mimar Enric Miralles tarafından tasarlanan bina 2004 yılında hizmete açılmış. Bina, yıl boyunca belirli saatlerde ziyaretçiler tarafından gezilebiliyor. İçi oldukça sade tasarlanan binada, zarif ahşap işçilikleri ön planda... Belli sembollerin tekrarından oluşan motifler, düzenli bir şekilde kullanılırken büyük salonun çatısı ve geniş açıklıkları geçen makaslar oldukça şık bir görüntü sergilemiş. Parlamento Binasının hemen yanında bulunan, Arthur's Seat tepesi, İskoçya'da çekilen pek çok filme dekor olmuş. Kendine özgü bitki örtüsü ile adeta sapsarı bir çiçek kümbetini andıran bu tepeye yürüyerek çıkan ve aşağıdan karınca gibi görünen pek çok kişi olsa da biz tırmanmamayı tercih ettik.
Parlamento Binasının ardından yine kırmızı hattı alıp otobüse bindik ve Ali'nin zoru ile 15 paundluk biletlerimizi alıp bir sonraki durakta tekrar indik. Burası Our Dynamic Earth adı verilen, dünyamızın oluşum evresini anlatan bir gösteri alanı olup genellikle 4-18 yaş arası öğrenciler tarafından tercih edilen bir çadır... İçeri girip velet gruplarını gördüğümüzde içimize bir fenalık dalgası gelse de biletlerimizi otobüste almış olduğumuzdan show'a başından sonuna kadar katıldık. Yerin 7 kat dibine girip depremlerle sarsıldık, yağmur ormanlarından geçip küresel ısınmaya maruz kaldık ve buz kütlelerini kucakladık, üzerimize karlar yağdı... En sonunda kendimizi dışarı atıp küre sinemaya giriş hakkımızı akşamüstüne bıraktık...
Öğlen yemeğimizi meydandaki Irish Pub'da yedik. Menümüz bira ve pizza çeşitleri. Burası bizi epey keyiflendirdi ve üzerine mavi hattı alıp bu kez Leith tarafındaki rıhtıma Kraliyet Teknesine gittik. Tekneye giriş rezervasyon gerektirdiğinden inme zahmetine bile katlanmayıp tüm Edinburgh'u otobüslerle fethetmeye devam ettik. Akşamüstü, Our Dynamic Earth'teki küre sinemada astronotlarla ilgili olan filmi izlerken bir güzel kestirmişim. Buradan 17:00 gibi çıkıp yine otobüse bindik. Artık aynı noktalardan geçmekten kusacak duruma gelince Royal Mile'da inip bu kez bir viski barda keyifle oturup yerel içkileri tattık ve bu arada akşam yemeği için şehrin meşhur bir et restaurantında yer ayırttık.
Restaurant oldukça elegant bir havaya sahipti, biz biraz yorgun ve pespayeydik ama turisttik sonuçta, bizi affedebilirlerdi... Biz Ali ile hamburger ve lokum et menüsünü paylaştık. Gerçekten de mükemmel bir etti ve bence verdiğimiz parayı sonuna kadar haketti... Dört kişi için Toplam 140 paund gelen hesap bence İstanbul'daki pek çok et restaurantından ucuzdu ve bu fiyatın içinde tatlı ve bir şişe kırmızı şarap dahi vardı...
17 Mayıs 2017
Bugün İskoçya'daki gezimizin yeni bir dönemi, buraya gelmeden önce internetten satın aldığımız Highland Bölgesi turumuz başlıyor... Sabah 7.30'da valizlerimizle turumuzun organizatörü olan Highland Explorer Tur'un önüne geldik. Burası da tabii ki Royal Mile üzerinde... Bizden bir 15 dakika sonra çalışanlar da geldi ve tam 8.00'de otobüslere binmek üzere isimlerimiz okundu. Highland, adı üzerinde İskoçya'nın yukarı, yani kuzey bölgesi... Burası yemyeşil doğası, grift kıyıları, koyun kuzuları, gölleri, şatoları ve göl canavarı ile meşhur, yarı bakir bir alan... Bizim turumuz
günlük. Bu bölgeye günübirlik turlar olduğu gibi 5-8 günlük daha içerikli turlar da mevcut.
Turda yaklaşık 20 kişiyiz ve hem şöförümüz, hem de rehberimiz olan Caitlin, 25-30 yaşlarında bir bayan... İlk yalnız turu olduğundan sürekli konuşuyor, tuhaf yerel hikayeler anlatıyor, spotify listesinden İskoç şarkıları dinletiyor ve aynı zamanda şarkı söyleyip ritim tutuyor... Kendisi gerçekten 3 gün boyunca başarılı bir tur yönetti...
Edinburgh şehrinden çıkıp Firth of Forth'un üzerindeki yeni köprüden geçip Victoria döneminin en önemli mühendislik yapıtı olan eski Forth Rail Köprüsü'nün resimlerini çektik. Dunkeld Village'da bir kahve molası verip gerçekten en iyi kahvelerden birini içtik kasabanın mevcut iki mağazasının birinden evimiz için en sevdiğim obje olan İskoç köpeği formunda, ekose bir yastık aldım:)) 2. dünya savaşındaki İngiliz askerlerine ithafen yapılan Commando Anıtını ziyaret edip Forth Augustus kasabasında basit bir öğle yemeği yedik. Bir Ortaçağ kalesini andıran Eilian Donan Castle ise günün en ilgi çekici mekanı idi. Odaları aynen korunup eşyaları ve manken canlandırmaları ile beni adeta büyüledi. İçeride fotoğraf çekmek yasak olduğundan dış mekanını bol bol resimledik. Göl kıyısındaki kale, oldukça şık resimler verdi bize... Yol boyunca Lochness Gölü canavarının hikayesini dinledik ve gözümüze görünmesini umduk. ( Bu arada National Geografic Dergisi canavarın resmini çekene 1 milyon dolar verecekmiş, ve bu yüzden canavarın peşinde olan pek çok maceracı varmış, herkese duyurulur...)
Uzun ve yorucu bir seyehat oldu. Denizin üzerinden köprü ile geçip kuzeydeki Skye Adasına gelmemiz gece saat 20:00'yi buldu... Bu bölgenin en büyük kasabası olan Portree'de kalacağız iki gece ve buradan yine otobüsle çevreyi gezeceğiz. Kasaba, deniz kenarında ve 20 kişiyi aynı anda barındıracak büyük bir oteli olmadığından grubumuz 3 ayrı motele dağılıyor. Bizim kaldığımız ise tam bir aile işletmesi. Karı-koca, kızları ve damatları adeta çevrenizde sizi memnun etmek için yarışıyor. Sabah kahvaltımızda ne yiyip içmek isteyeceğimizi işaretleyip kendimizi dışarı attık. Motelimiz sahile yaklaşık 1 km. uzakta ve bir ormanın kıyısında... Yürüyüş yolunda size tavşanlar ve yeni açmış bitkiler ile birlikte yeşil alanlar eşlik ediyor.
Deniz kıyısına inip Lower Deck Seafood Restaurant'ta deniz ürünlerinden oluşan yemeğimizi yedik ve günün yorgunluğunu atmak için sıcacık, kaloriferi yanan motelimize döndük. Edinburgh'da montlarımızla idare etmiş, hatta arada sıcakladığımız yerler de olmuştu ancak Highland Bölgesi gerçekten soğuk ve en az 10 derece fark var arada... Bu bölgenin bir de en ilgi çekici yanı her yere yayılan koyun ve kuzular... O kuzulardan birini kucaklayıp mıncıklayamadım ya içimde kaldı. Koyun kuzuların nüfusu, İskoçya halkının 10 katı kadarmış:))
18 Mayıs 2017
Sabah 8.00'de, otel sahipleri tarafından pişirilen bize özel tabaklarımızı yedik. 8:30'da yola çıkıp diğer otellerde kalanları da toplayıp yola koyulduk.
Caitlin maalesef çok iyi dinlenmiş ve sürekli konuşup sürekli hikaye anlatma modunda. Sırasıyla Faerie Şelalesi, Oldman of Storr, Lealt Şelalesi, Wester Ross, denize güzel bir noktadan bakılan Kilt Rock, eski İskoç kır evlerini ve yaşamını birebir gördüğümüz Island Life Museum, muhteşem bahçeleri olan ve yine içini gezebildiğimiz Dunvegan Castle, eski bir kümbetimsi yerleşim kalıntısı olan Dun Baig Brogh, sonsuz gençlik ve güzelliğin yeri olan Sligachan nehri ve en son olarak viski bar gün boyunca ziyaret ettiğimiz yerler oldu. İn bin in bin başımız döndü, gerçek İskoç dilini öğretmeye çalışan ve durmadan konuşan Caitlin başımızı şişirdi ve anca 20:00 gibi otelimize dönebildik. Akşam yemeğimizi yakın bir restaurantta yedik. Portree'de çok fazla restaurant olmadığı ve hepsi birden dolup 21:30 gibi de mutfaklarını kapattıkları için elinizi çabuk tutup biran evvel bir restaurantta kendinizi atmanız ve sıra beklemeniz gerekiyor; yoksa rahatlıkla aç kalabilirsiniz.
Sabah yine erken kalkıp dönüş yoluna koyulduk. Armadale Castle, oldukça büyük bahçesi ve müzesi ile görülmeye değer bir yer. Gerçi daha önce gezdiklerimizin aksine bu kalenin sadece duvarları kalmış. Adeta bir tiyatro dekoru gibi ayakta kalmış. Ancak bahçesi o denli ihtişamlı ki gezmeye doyamadık.
Ardından feribota binip Mallaig Kasabasına geçtik. Burası tam bir balıkçı kasabası ve öğlen yemeği için fish&chips tercihimiz... Yemekten sonra Highland gezimizin en can alıcı noktası bizi bekliyor. Harry Potter'ın Hogward Ekspress'ine bineceğiz. Yani buraların en ünlü buharlı trenine... Caitlin bizi yerlerimize yerleştirdi. Trendeki Harry Potter Dükkanından biraz alışveriş yapmayı da ihmal etmedik. Trenin asıl adı Jacobite Steam Train ve yaklaşık 2 saatlik bir yolculuk yapılıyor bu trenle... Trenin içinde mi olmak daha keyifliydi yoksa dışında mı bilemedik. Bir kere müthiş bir deneyimdi... Her yere kömürlerin kurumları yağdı. Çuf çuf ses, rüyalar kadar güzeldi... Dışarıda, geçtiğimiz yerlerde insanlar durup trenin resimlerini çekip el sallıyorlardı; tabii biz de onlara... En mükemmel an ise ikinci filmde Harry ile Ron'un üzerinden araba ile geçtikleri köprüden geçtiğimiz zamandı... O denli keyif aldım ki hiç bitsin istemedim...
Fort William Kasabasında yolculuğumuz sonlandı ve bize otobüs ile yetişen Caitlin ile buluştuk. Yolculuğumuz akşam 21:00'e kadar sürdü ve Edinburgh'a gelmeden önce sürpriz bir noktada durduk. Burada meşhur İskoç inekleri yakından görme, sevme ve havuçla besleme şansımız oldu. O kadar sevimliler ki doğal saç stillerine hayran olduk...
Edinburg Royal Mile'de tura başladığımız noktada inip yolumuzun üzerindeki İtalyan Lokantasına kendimizi attık. Valizlerimizi kapının dibine koyup pizzalarımızı mideye indirdik ve 23:00 gibi yeni otelimize doğru taksiye bindik.
Motel One 'da son iki günümüz için yer bulamayınca Edinburgh'un modern bölgesindeki bir otelde yer ayırtmak zorunda kalmıştık. Bu otel, eski bir binada yer alıyor ve odamız 2. katta olup asansör de mevcut değil. Koskoca valizleri o yorgunlukla yukarı kata çıkarmak epey işkence oldu. Ölü gibi uyumuşuz resmen...
20 Mayıs 2017
Bugün yine Edinburgh'u gezmemek için otobüsle Glaskow'a gideceğiz. Yolculuk yaklaşık 2,5 saat sürdü ve Glaskow'da maalesef tüm gün yağmur var görülüyor.
Otobüsten iner inmez artık burada yaşayan eski bir çalışma arkadaşımızı aradım ve Zaha Hadid'in yaptığı müzede buluşup kahve içmek için sözleştik. Glaskow'u gezmenin en güzel yöntemi yine Hop On Hop Off... Otobüste kendimize kuru bir yer bulup Riverside Museum'da inmek üzere yola devam ettik. Yaklaşık 40 dakika sonra müzedeydik ve Şebnemle eşi bizi kapıda bekliyordu. Burası bir taşımacılık müzesi ve her türlü eski-yeni seyahat araçları burada sergileniyor. Müzenin içindeki cafede yer bulamayınca dışardaki eski kalyonun içindeki cafede sıcak bir şeyler içtik. 1 saat sonra arkadaşlarımızı yollayıp müzeyi gezdik ve bu hafta sonuna özel yeme içme festivalinde müthiş güzel bir sosis ve makarna yedik...
Ardından yine otobüs vakti ve soluğu bir diğer cazibe noktası olan Kelvingrove Müzesi'nde aldık. Burada geçici ve daimi sergileri keyifle ve çabucak gezip Dali'nin klasik İsa tablosu önünde şapka çıkardık ve benim sanat tarihi derslerinden bildiğim ve bayıldığım İskoçyalı mimar Mackintosh'un ArtDeco tasarımlarını hayranlıkla gezip kendime tasarım takılarından almayı ihmal etmedim.
Günü Glaskow'un alışveriş caddesinde noktaladık ve biraz ıvır zıvır alıp ardından bir şeyler içmek için çok şık bir uzakdoğu lokantasında oturduk. Akşam çok geçe kalmadan 18:00 gibi otobüse bindik ve iki buçuk saat sonra Edinburg'a döndük. Doğru Hard Rock Caf'ye gidip şehirden ayrılmadan evvel son tıka basa yemeğimizi de yedik.
Böylece İskoçya seyahatimizi noktalamış olduk. Edinburgh'a iki tam gün rahat rahat yetti. Glaskow tam bir sanayi şehri ve bize pek sevimli gelmedi. İyi ki burada bir gece kalmayı düşünmemişiz. Highland gezisi ise bambaşka bir deneyimdi. Bizim için epeyce yorucu geçti ama İskoçya'yı tam anlamıyla deneyimlememiz için mükemmel oldu.
Bu arada gelelim İskoçya hakkındaki bazı gerçeklere...
Nüfusu yaklaşık 6 milyon
Koyun kuzu inek nüfusu 60 milyon
Avrupa'nın eğitim seviyesi en yüksek halkı. Ülkede 19 ad. üniversite var ve bunların binaları Harry Potter'ın Hogwards Okulu'na ilham vermiş.
Ülkeye bağlı 790 adacık var ve bunların sadece 130'unda yerleşim var.
İskoçya'nın resmi sembolü tek boynuzlu at "unicorn"
Ulusal çalgısı gayda ve Edinburgh'da sokakta görevli gaydacılar var.
O her yerde görünen sarı çiçekler deve dikeni imiş ve toplamaya kalkınca ele fena batıyor.
15. yy.da İrlanda'da üretilmeye başlanan ve 100 sene sonra İskoçya'ya gelebilen viski, milli içeceği olmuş.
İskoçya'da viski ucuz bir şey değil ve diğer Avrupa ülkelerinden daha ucuza aynı viskiyi temin edebilirsiniz.
Erkekler özel günlerde Kilt adı verilen özel bir etek giyerler ve bu eteklerin desenleri hangi bölge veya aileden olduklarını belirtir.
K.Rowling dünyaca ünlü Harry Potter serisini Edinburgh'da Elephant House isimli bir kafeteryada yazmıştır. (-ki çok istediğim halde burayı ziyaret edemedim )
Highland Bölgesi James Bond çekimlerine sahne olmuştur. Özellikle de Elian Donnan Kalesi.
Parlamento Binasının ardından yine kırmızı hattı alıp otobüse bindik ve Ali'nin zoru ile 15 paundluk biletlerimizi alıp bir sonraki durakta tekrar indik. Burası Our Dynamic Earth adı verilen, dünyamızın oluşum evresini anlatan bir gösteri alanı olup genellikle 4-18 yaş arası öğrenciler tarafından tercih edilen bir çadır... İçeri girip velet gruplarını gördüğümüzde içimize bir fenalık dalgası gelse de biletlerimizi otobüste almış olduğumuzdan show'a başından sonuna kadar katıldık. Yerin 7 kat dibine girip depremlerle sarsıldık, yağmur ormanlarından geçip küresel ısınmaya maruz kaldık ve buz kütlelerini kucakladık, üzerimize karlar yağdı... En sonunda kendimizi dışarı atıp küre sinemaya giriş hakkımızı akşamüstüne bıraktık...
Öğlen yemeğimizi meydandaki Irish Pub'da yedik. Menümüz bira ve pizza çeşitleri. Burası bizi epey keyiflendirdi ve üzerine mavi hattı alıp bu kez Leith tarafındaki rıhtıma Kraliyet Teknesine gittik. Tekneye giriş rezervasyon gerektirdiğinden inme zahmetine bile katlanmayıp tüm Edinburgh'u otobüslerle fethetmeye devam ettik. Akşamüstü, Our Dynamic Earth'teki küre sinemada astronotlarla ilgili olan filmi izlerken bir güzel kestirmişim. Buradan 17:00 gibi çıkıp yine otobüse bindik. Artık aynı noktalardan geçmekten kusacak duruma gelince Royal Mile'da inip bu kez bir viski barda keyifle oturup yerel içkileri tattık ve bu arada akşam yemeği için şehrin meşhur bir et restaurantında yer ayırttık.
Restaurant oldukça elegant bir havaya sahipti, biz biraz yorgun ve pespayeydik ama turisttik sonuçta, bizi affedebilirlerdi... Biz Ali ile hamburger ve lokum et menüsünü paylaştık. Gerçekten de mükemmel bir etti ve bence verdiğimiz parayı sonuna kadar haketti... Dört kişi için Toplam 140 paund gelen hesap bence İstanbul'daki pek çok et restaurantından ucuzdu ve bu fiyatın içinde tatlı ve bir şişe kırmızı şarap dahi vardı...
17 Mayıs 2017
Bugün İskoçya'daki gezimizin yeni bir dönemi, buraya gelmeden önce internetten satın aldığımız Highland Bölgesi turumuz başlıyor... Sabah 7.30'da valizlerimizle turumuzun organizatörü olan Highland Explorer Tur'un önüne geldik. Burası da tabii ki Royal Mile üzerinde... Bizden bir 15 dakika sonra çalışanlar da geldi ve tam 8.00'de otobüslere binmek üzere isimlerimiz okundu. Highland, adı üzerinde İskoçya'nın yukarı, yani kuzey bölgesi... Burası yemyeşil doğası, grift kıyıları, koyun kuzuları, gölleri, şatoları ve göl canavarı ile meşhur, yarı bakir bir alan... Bizim turumuz
günlük. Bu bölgeye günübirlik turlar olduğu gibi 5-8 günlük daha içerikli turlar da mevcut.
Turda yaklaşık 20 kişiyiz ve hem şöförümüz, hem de rehberimiz olan Caitlin, 25-30 yaşlarında bir bayan... İlk yalnız turu olduğundan sürekli konuşuyor, tuhaf yerel hikayeler anlatıyor, spotify listesinden İskoç şarkıları dinletiyor ve aynı zamanda şarkı söyleyip ritim tutuyor... Kendisi gerçekten 3 gün boyunca başarılı bir tur yönetti...
Edinburgh şehrinden çıkıp Firth of Forth'un üzerindeki yeni köprüden geçip Victoria döneminin en önemli mühendislik yapıtı olan eski Forth Rail Köprüsü'nün resimlerini çektik. Dunkeld Village'da bir kahve molası verip gerçekten en iyi kahvelerden birini içtik kasabanın mevcut iki mağazasının birinden evimiz için en sevdiğim obje olan İskoç köpeği formunda, ekose bir yastık aldım:)) 2. dünya savaşındaki İngiliz askerlerine ithafen yapılan Commando Anıtını ziyaret edip Forth Augustus kasabasında basit bir öğle yemeği yedik. Bir Ortaçağ kalesini andıran Eilian Donan Castle ise günün en ilgi çekici mekanı idi. Odaları aynen korunup eşyaları ve manken canlandırmaları ile beni adeta büyüledi. İçeride fotoğraf çekmek yasak olduğundan dış mekanını bol bol resimledik. Göl kıyısındaki kale, oldukça şık resimler verdi bize... Yol boyunca Lochness Gölü canavarının hikayesini dinledik ve gözümüze görünmesini umduk. ( Bu arada National Geografic Dergisi canavarın resmini çekene 1 milyon dolar verecekmiş, ve bu yüzden canavarın peşinde olan pek çok maceracı varmış, herkese duyurulur...)
Uzun ve yorucu bir seyehat oldu. Denizin üzerinden köprü ile geçip kuzeydeki Skye Adasına gelmemiz gece saat 20:00'yi buldu... Bu bölgenin en büyük kasabası olan Portree'de kalacağız iki gece ve buradan yine otobüsle çevreyi gezeceğiz. Kasaba, deniz kenarında ve 20 kişiyi aynı anda barındıracak büyük bir oteli olmadığından grubumuz 3 ayrı motele dağılıyor. Bizim kaldığımız ise tam bir aile işletmesi. Karı-koca, kızları ve damatları adeta çevrenizde sizi memnun etmek için yarışıyor. Sabah kahvaltımızda ne yiyip içmek isteyeceğimizi işaretleyip kendimizi dışarı attık. Motelimiz sahile yaklaşık 1 km. uzakta ve bir ormanın kıyısında... Yürüyüş yolunda size tavşanlar ve yeni açmış bitkiler ile birlikte yeşil alanlar eşlik ediyor.
Deniz kıyısına inip Lower Deck Seafood Restaurant'ta deniz ürünlerinden oluşan yemeğimizi yedik ve günün yorgunluğunu atmak için sıcacık, kaloriferi yanan motelimize döndük. Edinburgh'da montlarımızla idare etmiş, hatta arada sıcakladığımız yerler de olmuştu ancak Highland Bölgesi gerçekten soğuk ve en az 10 derece fark var arada... Bu bölgenin bir de en ilgi çekici yanı her yere yayılan koyun ve kuzular... O kuzulardan birini kucaklayıp mıncıklayamadım ya içimde kaldı. Koyun kuzuların nüfusu, İskoçya halkının 10 katı kadarmış:))
18 Mayıs 2017
Sabah 8.00'de, otel sahipleri tarafından pişirilen bize özel tabaklarımızı yedik. 8:30'da yola çıkıp diğer otellerde kalanları da toplayıp yola koyulduk.
Caitlin maalesef çok iyi dinlenmiş ve sürekli konuşup sürekli hikaye anlatma modunda. Sırasıyla Faerie Şelalesi, Oldman of Storr, Lealt Şelalesi, Wester Ross, denize güzel bir noktadan bakılan Kilt Rock, eski İskoç kır evlerini ve yaşamını birebir gördüğümüz Island Life Museum, muhteşem bahçeleri olan ve yine içini gezebildiğimiz Dunvegan Castle, eski bir kümbetimsi yerleşim kalıntısı olan Dun Baig Brogh, sonsuz gençlik ve güzelliğin yeri olan Sligachan nehri ve en son olarak viski bar gün boyunca ziyaret ettiğimiz yerler oldu. İn bin in bin başımız döndü, gerçek İskoç dilini öğretmeye çalışan ve durmadan konuşan Caitlin başımızı şişirdi ve anca 20:00 gibi otelimize dönebildik. Akşam yemeğimizi yakın bir restaurantta yedik. Portree'de çok fazla restaurant olmadığı ve hepsi birden dolup 21:30 gibi de mutfaklarını kapattıkları için elinizi çabuk tutup biran evvel bir restaurantta kendinizi atmanız ve sıra beklemeniz gerekiyor; yoksa rahatlıkla aç kalabilirsiniz.
19 Mayıs 2017
Sabah yine erken kalkıp dönüş yoluna koyulduk. Armadale Castle, oldukça büyük bahçesi ve müzesi ile görülmeye değer bir yer. Gerçi daha önce gezdiklerimizin aksine bu kalenin sadece duvarları kalmış. Adeta bir tiyatro dekoru gibi ayakta kalmış. Ancak bahçesi o denli ihtişamlı ki gezmeye doyamadık.
Ardından feribota binip Mallaig Kasabasına geçtik. Burası tam bir balıkçı kasabası ve öğlen yemeği için fish&chips tercihimiz... Yemekten sonra Highland gezimizin en can alıcı noktası bizi bekliyor. Harry Potter'ın Hogward Ekspress'ine bineceğiz. Yani buraların en ünlü buharlı trenine... Caitlin bizi yerlerimize yerleştirdi. Trendeki Harry Potter Dükkanından biraz alışveriş yapmayı da ihmal etmedik. Trenin asıl adı Jacobite Steam Train ve yaklaşık 2 saatlik bir yolculuk yapılıyor bu trenle... Trenin içinde mi olmak daha keyifliydi yoksa dışında mı bilemedik. Bir kere müthiş bir deneyimdi... Her yere kömürlerin kurumları yağdı. Çuf çuf ses, rüyalar kadar güzeldi... Dışarıda, geçtiğimiz yerlerde insanlar durup trenin resimlerini çekip el sallıyorlardı; tabii biz de onlara... En mükemmel an ise ikinci filmde Harry ile Ron'un üzerinden araba ile geçtikleri köprüden geçtiğimiz zamandı... O denli keyif aldım ki hiç bitsin istemedim...
Fort William Kasabasında yolculuğumuz sonlandı ve bize otobüs ile yetişen Caitlin ile buluştuk. Yolculuğumuz akşam 21:00'e kadar sürdü ve Edinburgh'a gelmeden önce sürpriz bir noktada durduk. Burada meşhur İskoç inekleri yakından görme, sevme ve havuçla besleme şansımız oldu. O kadar sevimliler ki doğal saç stillerine hayran olduk...
Edinburg Royal Mile'de tura başladığımız noktada inip yolumuzun üzerindeki İtalyan Lokantasına kendimizi attık. Valizlerimizi kapının dibine koyup pizzalarımızı mideye indirdik ve 23:00 gibi yeni otelimize doğru taksiye bindik.
Motel One 'da son iki günümüz için yer bulamayınca Edinburgh'un modern bölgesindeki bir otelde yer ayırtmak zorunda kalmıştık. Bu otel, eski bir binada yer alıyor ve odamız 2. katta olup asansör de mevcut değil. Koskoca valizleri o yorgunlukla yukarı kata çıkarmak epey işkence oldu. Ölü gibi uyumuşuz resmen...
20 Mayıs 2017
Bugün yine Edinburgh'u gezmemek için otobüsle Glaskow'a gideceğiz. Yolculuk yaklaşık 2,5 saat sürdü ve Glaskow'da maalesef tüm gün yağmur var görülüyor.
Otobüsten iner inmez artık burada yaşayan eski bir çalışma arkadaşımızı aradım ve Zaha Hadid'in yaptığı müzede buluşup kahve içmek için sözleştik. Glaskow'u gezmenin en güzel yöntemi yine Hop On Hop Off... Otobüste kendimize kuru bir yer bulup Riverside Museum'da inmek üzere yola devam ettik. Yaklaşık 40 dakika sonra müzedeydik ve Şebnemle eşi bizi kapıda bekliyordu. Burası bir taşımacılık müzesi ve her türlü eski-yeni seyahat araçları burada sergileniyor. Müzenin içindeki cafede yer bulamayınca dışardaki eski kalyonun içindeki cafede sıcak bir şeyler içtik. 1 saat sonra arkadaşlarımızı yollayıp müzeyi gezdik ve bu hafta sonuna özel yeme içme festivalinde müthiş güzel bir sosis ve makarna yedik...
Ardından yine otobüs vakti ve soluğu bir diğer cazibe noktası olan Kelvingrove Müzesi'nde aldık. Burada geçici ve daimi sergileri keyifle ve çabucak gezip Dali'nin klasik İsa tablosu önünde şapka çıkardık ve benim sanat tarihi derslerinden bildiğim ve bayıldığım İskoçyalı mimar Mackintosh'un ArtDeco tasarımlarını hayranlıkla gezip kendime tasarım takılarından almayı ihmal etmedim.
Günü Glaskow'un alışveriş caddesinde noktaladık ve biraz ıvır zıvır alıp ardından bir şeyler içmek için çok şık bir uzakdoğu lokantasında oturduk. Akşam çok geçe kalmadan 18:00 gibi otobüse bindik ve iki buçuk saat sonra Edinburg'a döndük. Doğru Hard Rock Caf'ye gidip şehirden ayrılmadan evvel son tıka basa yemeğimizi de yedik.
Böylece İskoçya seyahatimizi noktalamış olduk. Edinburgh'a iki tam gün rahat rahat yetti. Glaskow tam bir sanayi şehri ve bize pek sevimli gelmedi. İyi ki burada bir gece kalmayı düşünmemişiz. Highland gezisi ise bambaşka bir deneyimdi. Bizim için epeyce yorucu geçti ama İskoçya'yı tam anlamıyla deneyimlememiz için mükemmel oldu.
Bu arada gelelim İskoçya hakkındaki bazı gerçeklere...
Nüfusu yaklaşık 6 milyon
Koyun kuzu inek nüfusu 60 milyon
Avrupa'nın eğitim seviyesi en yüksek halkı. Ülkede 19 ad. üniversite var ve bunların binaları Harry Potter'ın Hogwards Okulu'na ilham vermiş.
Ülkeye bağlı 790 adacık var ve bunların sadece 130'unda yerleşim var.
İskoçya'nın resmi sembolü tek boynuzlu at "unicorn"
Ulusal çalgısı gayda ve Edinburgh'da sokakta görevli gaydacılar var.
O her yerde görünen sarı çiçekler deve dikeni imiş ve toplamaya kalkınca ele fena batıyor.
15. yy.da İrlanda'da üretilmeye başlanan ve 100 sene sonra İskoçya'ya gelebilen viski, milli içeceği olmuş.
İskoçya'da viski ucuz bir şey değil ve diğer Avrupa ülkelerinden daha ucuza aynı viskiyi temin edebilirsiniz.
Erkekler özel günlerde Kilt adı verilen özel bir etek giyerler ve bu eteklerin desenleri hangi bölge veya aileden olduklarını belirtir.
K.Rowling dünyaca ünlü Harry Potter serisini Edinburgh'da Elephant House isimli bir kafeteryada yazmıştır. (-ki çok istediğim halde burayı ziyaret edemedim )
Highland Bölgesi James Bond çekimlerine sahne olmuştur. Özellikle de Elian Donnan Kalesi.